Με καθυστέρηση ενός χρόνου, η ΕΣΗΕΑ ασχολείται με την υπόθεση. Βγάζει απόφαση με την οποία καλεί αρχικά τον εκπρόσωπο των συντακτών στην Κ.Ε. και εμένα, και στη συνέχεια τον διευθυντή Γιάννη Βλαστάρη, να δώσουμε διευκρινίσεις. Όμως, λίγο μετά, αρχίζει το μαγείρεμα η παρεξήγηση ... [UPDATE: Πώς, έστω την τελευταία στιγμή, η ΕΣΗΕΑ με κάλεσε στη συνάντηση]
Και ξαφνικά, μετά από ένα χρόνο απραξίας, η ΕΣΗΕΑ αποφάσισε να ασχοληθεί με την υπόθεση της Κ.Ε..
Φυσικά, τώρα είναι αργά. Η σωστή ώρα για αντιδράσεις ήταν… πέρυσι. Όταν η υπόθεση λογκοκρισίας έσκασε στην Κ.Ε., όταν οι συνδικαλιστές την πληροφορήθηκαν επισήμως από εμένα. Αλλά τότε η ΕΣΗΕΑ δεν έκανε τίποτα. (Την άποψή μου -και την κριτική μου- για τη στάση των συνδικαλιστών την έχω γράψει στα τρία «σ«.)
Όμως, οι εξελίξεις έχουν διδακτικό ενδιαφέρον: Ας δούμε πώς εννοεί το συνδικαλιστικό όργανο την προστασία των μελών του αλλά και την προστασία του «λειτουργήματος». Ιδίως σε μια υπόθεση λογοκρισίας: Πώς το λέει η προμετωπίδα της ΕΣΗΕΑ; «Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης».
Τα τελευταία γεγονότα έχουν ως εξής.
(1) Απολύθηκα στις 31/7.
(2) Ανέβασα το μπλογκ στις 8/8.
(3) Στις 11/8 ο εκπρόσωπος των συντακτών ενημέρωσε για πρώτη φορά την ΕΣΗΕΑ για την υπόθεση και την απόλυσή μου. Ιδού η επιστολή του:
Τα όσα αναφέρει η επιστολή είναι μεν ακριβή αλλά φοβάμαι πως είναι η μισή αλήθεια. Ο εκπρόσωπος αποφεύγει να πάρει θέση για το ποιος έχει δίκιο, αποφεύγει επίσης να χρησιμοποιήσει κρίσιμες λέξεις όπως «λογοκρισία», «κομμένο ρεπορτάζ»… Ίσως, δεν θεωρεί ότι έχω δίκιο. Ίσως περιμένει να τα πει όταν κληθεί από την ΕΣΗΕΑ για διευκρινίσεις.
Δεν θέλω να μπω σε αντιπαράθεση με τον εκπρόσωπο των συντακτών – δεν είναι αυτός απέναντί μου. Αλλά θα θελα και αυτός να το βλέπει έτσι. Υπενθυμίζω πάντως ότι ο εκπρόσωπος δεν είναι διαιτητής ανάμεσα στις δύο πλευρές αλλά εκπρόσωπος της μίας, αυτής του συντάκτη.
(4) Στις 4 Σεπτεμβρίου συνεδριάζει το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, για πρώτη φορά μετά την απόλυσή μου. (Συμπτωματικά, έναν ακριβώς χρόνο από τις 4 Σεπτεμβρίου 2007, όταν υπέβαλα το υπόμνημά μου στη διεύθυνση και την ιδιοκτησία της εφημερίδας).
Στη συνεδρίαση του Δ.Σ., ο Δημήτρης Τρίμης, μέλος του Δ.Σ. (και για όσους δεν τον γνωρίζουν, δημοσιογράφος στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» και επικεφαλής της παράταξης ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ – ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ, που πάντως δεν έχει την πλειοψηφία στην ΕΣΗΕΑ), μίλησε για τη «λογοκρισία του ρεπορτάζ», πρότεινε η ΕΣΗΕΑ να ζητήσει «την επαναπρόσληψη του συντάκτη» και σε περίπτωση που αυτό δεν γίνει δεκτό, να προχωρήσει σε «κινητοποίηση στην εφημερίδα».
Η απόφαση του Δ.Σ. ήταν η εξής:
Καλή απόφαση, δεν λέω. Ανοίγει επιτέλους η συζήτηση, καλούνται ο συντάκτης, ο εκπρόσωπος και ο διευθυντής για «διευκρινίσεις». Αλλά αμέσως μετά αρχίζει το μαγείρεμα. η παρεξήγηση. Περιμένω να με καλέσουν αλλά τίποτα. Και τελικά, ενώ η απόφαση αναφέρει ρητώς πως «θα προηγηθεί και συνάντηση με τον συνάδελφο κ. Νίκο Λεοντόπουλο και τον εκπρόσωπο της εφημερίδας κ. Παναγιώτη Σώκο», η ΕΣΗΕΑ αυτοαναιρείται: Όπως πληροφορούμαι, την προηγούμενη εβδομάδα (την Παρασκευή 12/9;) φεύγουν επιστολές για τους Σώκο και Βλαστάρη, οι οποίοι μάλιστα ενημερώνονται, αλλά όχι προς εμένα. Οι Σώκος και Βλαστάρης, από όσο ξέρω, δεν παρουσιάστηκαν στην ΕΣΗΕΑ την Παρασκευή (δήλωσαν κώλυμα). Δεν ξέρω αν θα το κάνουν σήμερα. Περίμενα ως και τη Δευτέρα (σήμερα) αλλά ούτε επιστολή έχω λάβει, ούτε τηλεφώνημα.
Τι μεσολάβησε άραγε;
[UPDATE: Πώς, έστω την τελευταία στιγμή, η ΕΣΗΕΑ με κάλεσε στη συνάντηση]
Filed under: Uncategorized |
ΕΛΕΥΘΕΡουτοπία 
Σχολιάστε